Fred Rutten zag zijn ploeg in de uitwedstrijd tegen FC Twente prima voetballen, toch eindigde het duel in Enschede in een doelpuntloos gelijkspel. Feyenoord trof mede hierdoor nog maar drie keer doel in vier competitiewedstrijden.
Rutten maakte zich na afloop van de wedstrijd tegen FC Twente echter geen zorgen over het aantal gemiste kansen van zijn elftal: “De kansen gaan er uiteindelijk echt wel in“, sprak de oefenmeester hoopvol tegenover de camera’s van Fox Sports. Statistisch gezien kun je echter vraagtekens zetten achter het scorend vermogen van de spitsen van Feyenoord.
Hoewel Mitchell te Vrede verantwoordelijk was voor alle drie de competitiedoelpunten van Feyenoord, bleef Rutten hopen op een nieuwe spits. Feyenoord directeur Martin van Geel vond het na de komst van Colin Kazim-Richards echter welletjes: “Wij hebben drie spitsen: Mitchell te Vrede, Elvis Manu en Colin Kazim-Richards.” Een kijkje naar de statistieken van de Feyenoord spitsen.
Mitchell te Vrede – 38 wedstrijden – 9 doelpunten
Nu er geen nieuwe spits werd aangetrokken kreeg Te Vrede de kans in de punt van de aanval van Feyenoord. De jonge spits vond in de competitie al drie keer het net. Hiermee bewees hij dat hij wel degelijk beschikt over scorend vermogen, maar ook zijn er twijfels over de aanvaller. Zo was Feyenoord-icoon Willem van Hanegem in zijn column in AD Sportwereld niet te spreken over Te Vrede: “De meeste mensen beoordelen hem op de goals die hij maakt, maar ik zie zoveel misgaan. Balverlies, balverlies, balverlies.” Te Vrede is vooral gevaarlijk in de 16 meter, daarbuiten toont hij zijn mankementen. Wellicht is het de onervarenheid van de spits; Te Vrede maakte tot nu toe meer speelminuten voor Excelsior dan voor Feyenoord.
Elvis Manu – 44 wedstrijden – 14 doelpunten
Even was hij dé held van de Kuip: in het duel met FC Zorja Loehansk schoot hij Feyenoord als late invaller naar de groepsfase van de Europa League. Ook in de Nederlandse competitie moest de behendige aanvaller het vooral doen met invalbeurten. Hierin liet Manu zich nadrukkelijk gelden. Rutten was dan ook erg te spreken over zijn pupil: “Hij is snel, heeft scorend vermogen, kan een verdediger uitspelen en is fysiek heel sterk.” Toch kan Manu zich nog geen onbetwiste basisspeler van Feyenoord noemen. De aanvaller kan ook aan de zijkanten uit de voeten, maar op die posities moet hij Jean-Paul Boëtius en Ruben Schaken tot nu toe voor zich dulden.
Colin Kazim-Richards – 203 wedstrijden – 20 doelpunten
Met slechts twintig goals uit 203 officiële competitiewedstrijden lijkt Feyenoord geen nieuwe doelpuntenmachine te hebben binnengehaald. De 28-jarige aanvaller stond al onder contract bij zeven verschillende clubs en speelde 35 interlands voor Turkije, waarin hij twee maal wist te scoren. De aanvaller is aangetrokken na een tip van Pierre van Hooijdonk, die zelf nooit samenspeelde met Kazim-Richards, maar wel het Turkse voetbal is blijven volgen. Met het aantrekken van Kazim-Richards hoopt van Geel op eenzelfde soort scenario als met John Guidetti en Graziano Pellè. Beide spitsen maakten voor hun komst naar De Kuip weinig doelpunten, maar begonnen in het shirt van Feyenoord aan de lopende band te scoren. Of Kazim-Richards tot hetzelfde in staat is, valt nog te bezien; de aanvaller maakte in geen enkel seizoen meer dan drie goals.
Martin van Geel heeft ondanks het uitblijven van de komst van een nieuwe spits vertrouwen in de huidige selectie. Op de officiële website van de club liet de technisch directeur weten dat Feyenoord gaat voor het allerhoogste: het kampioenschap. Voor een kampioenschap zijn doelpunten nodig. Aan Rutten de zware taak om kampioen te worden met spitsen die in één seizoen op het hoogste niveau nooit meer dan vijf doelpunten maakten.